Audeo dicere, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Scaevolam M. Duo Reges: constructio interrete. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.
Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute.
Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.

Nos commodius agimus. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Hoc est non dividere, sed frangere. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Ita enim parvae et exiguae sunt istae accessiones bonorum,
ut, quem ad modum stellae in radiis solis, sic istae in
virtutum splendore ne cernantur quidem.

Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem,
stultost;

Bork: Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Haeret in salebra.: Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Bork: Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Bork: Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Numquam facies.: Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.
Nihil sane.: Is es profecto tu.

Aequam igitur pronuntiabit sententiam ratio adhibita primum divinarum humanarumque rerum scientia, quae potest appellari rite sapientia, deinde adiunctis virtutibus, quas ratio rerum omnium dominas, tu voluptatum satellites et ministras esse voluisti.

Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Bork

Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
At hoc in eo M.
Quid, quod res alia tota est?
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Summus dolor plures dies manere non potest?