Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Duo Reges: constructio interrete. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?

Perfecto enim et concluso neque virtutibus neque amicitiis usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil praeterea est magnopere dicendum.

Bork Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Inquit, dasne adolescenti veniam? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Ergo in iis adolescentibus bonam spem esse dicemus et magnam
indolem, quos suis commodis inservituros et quicquid ipsis
expediat facturos arbitrabimur?

Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe
audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio
moveri diceret.

At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

• An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
• Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
• Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
• Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.

1. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
2. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
3. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
4. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Perge porro;

Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.

Zenonem roges;

Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?

At coluit ipse amicitias.

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Tuum credibile?

Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti.