Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Non metuet autem, sive celare poterit, sive opibus magnis
quicquid fecerit optinere, certeque malet existimari bonus
vir, ut non sit, quam esse, ut non putetur.

Id enim ille summum bonum eu)qumi/an et saepe a)qambi/an
appellat, id est animum terrore liberum.

• Idemne, quod iucunde?
• Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
• Quorum altera prosunt, nocent altera.
• Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Duo Reges: constructio interrete. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Sed videbimus.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Venit ad extremum;

Non est igitur voluptas bonum.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

1. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
2. Mihi enim satis est, ipsis non satis.
3. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur, unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum, quae sunt aut animi aut corporis;